در هر پروژه صنعتی، مطابق با FITP آن پروژه و کنترل فرم های بازرسی پایپینگ می توان یک رویه کلی برای بازرسی پایپینگ و جوش در واحد کنترل کیفیت پایپینگ ارائه داد. فلوچارت زیر مراحل و نحوه کنترل یک اتصال (سرجوش) را از ابتدا و انتهای رویه نشان می دهد.
با توجه به فلوچارت ارائه شده، در ابتدا نیاز است برای یک پروژه و بر اساس سند مهندسی PMS(Piping Material Specification) که در آن لیست کلیه اقلام و متریال های پایپینگ موجود در آن پروژه شرح داده شده است، برای تمامی اتصالات موجود، یک یا چندین دستورالعمل و رویه اتصالدهی که برای اتصالات که جوشکاری می شوند به این دستورالعمل (WPS) می گویند را نوشت و سپس نمونه هایی را جهت ارزیابی اولیه با استفاده از روشی که در آن WPSها شرح داده شده را فراهم کرد و به آزمایشگاه جهت تست های DT(Destructive Test) و NDT (Non Destructive Test) ارسال نمود و پس از اخذ تاییدیه از نتایج حاصل شده آزمایشگاهی، این دستورالعمل را جهت اجرا در بخش ساخت به تیم های واحد اجرایی ارائه نمود و سپس مطابق با کنترل فرم های بازرسی، کلیه عملیات مونتاژ (فیت آپ)، جوش کاری، بازرسی چشمی جوش VT(Visual Test) ، بازرسی تست مایع نافذ PT (LiquidPenetration Test)، و سایر روش های بازرسی غیر مخرب را متناسب با نوع اتصالات به کار برد و در نهایت اگر در فرآیند اتصالدهی نیاز به اعمال عملیات های حرارتی نظیر پیشگرمایش Preheat، عملیات حرارتی تنش زدایی PWHT (Post Weld Heat Treatment) یا عملیات حرارتی پس گرمایش Post Heat باشد، کنترل و بازرسی های لازم را انجام داد.
پس از اتمام فرآیندهای ساخت، نیاز به کنترل عملکردی جوشکاران است تا در صورت جوشکاری بی کیفیت و غیر قابل قبول، به آن ها تذکر و در نهایت تست و ارزیابی ثانویه را انجام داد.