برای آشنایی با حوزه های انرژی در جهان مخصوصا انرژی های فسیلی نظیر نفت و گاز، باید در ابتدا یک تعریف پایه و کلی از منابع انرژی در جهان کنونی داشته باشیم تا بتوانیم حیطه کاری که به آن علاقه داریم را بدانیم. به طور کلی منابع انرژی در جهان به دو دسته منابع انرژی های تجدید پذیر و منابع انرژی های تجدید ناپذیر تقسیم می شوند که در ادامه به معرفی هر کدام به طور اختصاصی می پردازیم.
منابع انرژیهای تجدید پذیر
آن دسته از منابعی که به صورت طبیعی با سرعت بالا جایگزین انرژی مصرف شده گردد و با نرخ مصرف آن هماهنگ گردد را انرژیهای تجدید پذیر میگویند. از جمله این منابع می توان به نور خورشید، باد، جزر و مد، امواج و گرمایش زمین گرمایی اشاره نمود. انرژی های تجدید پذیر بیشتر انرژی را در چهار زمینه مهم تامین می کنند، تولید برق، گرمایش و سرمایش هوا و آب، ترابری و …. .
پیش بینی می شود که بازارهای ملی انرژی های تجدید پذیر در دهه های آتی به شدت افزایش یابد. به عنوان یک راهنمایی به علاقهمندان به حوزه انرژی توصیه می شود در کنار حرفه خود زمانی را برای کسب دانش در این حوزه از انرژی صرف نمایند چرا که به زودی ناگزیر به ادامه مسیر انرژی در زمینه انرژیهای پاک خواهیم بود.
منابع انرژی های تجدید ناپذیر
یک منبع تجدید ناپذیر منبع طبیعی است که نمی تواند به صورت طبیعی با سرعتی جایگزین شود که با نرخ مصرف آن هماهنگ گردد. کانی های زمین، سوخت های فسیلی نظیر زغال سنگ، نفت خام و گاز طبیعی، آب های زیر زمینی جزو منابع تجدید ناپذیر محسوب می شوند. مواد معدنی و کانی های زمین به طور عمده در پوسته زمین یافت می شوند ولی سوخت های فسیلی منابعی در لایه های زیرین زمین هستند که با ادوات و تجهیزات مخصوص و گران قیمت به سطح زمین آورده شده و مورد بهره برداری قرار می گیرند. منابع طبیعی مانند ذغال سنگ، نفت خام و گاز طبیعی هزاران سال طول میکشد تا بهطور طبیعی تشکیل شود و نمیتواند به همان سرعتی که مصرف میشود جایگزین شود. در نهایت زمانی خواهد رسید که استخراج آنها بسیار گرانقیمت تمام خواهد شد و در نتیجه با منابع انرژی دیگری مانند خورشید یا باد جایگزین خواهد شد.